1. Zamanını ve enerjisini mükemmel bir tasarıma ulaşmadan bitti diye teslim eden mimarlar.

2. Zamanını ve enerjisini sağlam ve ekonomik bir projeye ulaşmadan tamamlayan mühendisler.

3. Zamanını ve enerjisini projeyi eksiksiz tamamlamak üzere, yeterli malzeme, yeterli kadro ile yürütmeyen teknik kadrolar.

4. Satarken anlattıklarını sahada savunamayan tedarikçiler.

5. Ben bu işi daha iyi nasıl yaparım diye düşünmeyen çalışanlar.

6. Projeleri sadece tahsilat aracı olarak gören resmi kurumlar.

7. Estetikten yoksun projeleri onaylayan estetik kurulları.

8. Binayı oda sayısı, metrekare ve fiyat üçlemesi sanan alıcılar.

9. İnşaat sektörünü yolunacak kaz sanan bankacılar.

10. İş güvenliğini çalışanları korumak değil imza attırmak sanan uzmanlar.

11. Her iş kazasında ölenin arkasından ağlayan ama sisteme dair hiç bir katkısı olmayan medya.

12. Henüz inşaat sektörüne el atmamış bir eğitim sistemi.

13. Standartları Avrupalı, uygulamaları Ortadoğulu devlet politikaları.

14. Sorunlarını mücadeleci bir tavır ile aşmaya çalışmayan sektör liderleri, kanaat önderleri.

Velhasıl inşaat sektörü büyük bir mücadele örneği vererek tüm bu olumsuzluklara rağmen yaşamaya çalışan az sayıda yürekli insan dışında tel tel dökülüyor.

Bugün müteahhit olabilir, yarın inşaata başlayabilir, öbürsü gün satabilir, bir hafta içerisinde batabilir, batırabilir bir meslek haline gelen bu iş kolunun acilen sadece rant kavramından sıyrılması, uluslararası standartlara uygun, ilkeli bir üretim planına kavuşturulması ve sektörden geçinen gerçek iş insanlarının sorumluluklarına sahip çıkması umudu ile...