Pandemi döneminde Çin, Hindistan, İtalya, İspanya gibi seramik üretiminde öncü olan firmaların üretimini askıya alması ile birlikte üretime devam eden Türkiye dünya pazarında ön plana çıktı. 

İç piyasada enflasyonla birlikte fiyatların sürekli artması sunni bir talep artışına neden oldu. Hem iç piyasa hem de dış piyasadaki talebi karşılamak için 3 vardiya çalışan ve üretim kapasitesinin yüzde 100'ü kullanan seramik üreticileri yine de talebi karşılayamadı. Üreticiler bu sefer ek tesis yatırımları yapmaya başladı.

Bu dönemde seramik fiyatları da hızla yükselmeye başladı. İç piyasada metrekare fiyatları 400 liraya kadar yükselirken ihracatta 5-6 euro olan fiyatlar 10-12 euroya kadar çıktı.

Ancak 2023 yılında Mehmet Şimşek liderliğindeki ekonomi yönetiminin parasal sıkılaşma politikası inşaat yatırımlarının yavaşlamasına neden oldu. Pandeminin ardından Hindistan ve İran'ın yeniden sahneye çıkması ve Türkiye'den çok daha uygun fiyatlı ürünler sunması Türkiye'nin ihracat rekabetini zayıflattı. Fiyatların sürekli artmasından dolayı çok fazla stok birikten seramik bayilerinin de satışta zorlanması ve stoklarını tüketmeye çalışması ile Türkiye'deki üreticiler için zorlu bir dönem başladı. 

2024 yılında artan enflasyona rağmen seramik fiyatları geri geldi. Birçok fabrika üretim hatlarını kapattı. Sektörde binlerce çalışan işsiz kaldı. Sektörde iflas ve konkordatolar başladı. 

Pandemi sürecinde altın çağını yaşayan seramik sektörü 2024 yılında en kötü yılını yaşadı. 2025 yılında faizlerin düşmesi ve inşaat yatırımlarının hızlanması ile sektörün yeniden toparlanmaya başlaması bekleniyor.

ÜRETİM KAPASİTESİ 550 MİLYON METREKAREYE ÇIKTI AMA...

Konuyla ilgili olarak bir değerlendirma yapan Ceyhan Yapı Yönetim Kurulu Başkanı Ceyhan Dağhan, “Pandemi döneminde Çin başta olmak üzere İtalya, İspanya, Hindistan gibi ülkeler üretimi durdurunca Türkiye seramik sektörü bunu fırsata çevirerek büyük kazanımlar elde etti. Talebin artması üzerine seramik üreticileri çok büyük yatırımlar yaparak üretim kapasitelerini artırdı. Türkiye, 350 milyon metrekare üretim kapasitesini ek tesis yatırımları ile 550 milyon metrekareye çıkardı. Bayiler de talebin devam edeceği öngörüsüyle çok ciddi stoklarla çalışıyordu. Pandemiden sonra hem iç piyasada hem de ihracatta talep daralmaya başlayınca stok fazlası oluştu. Yeni inşaat üretimi de olmadığından sektör için çok zorlu bir yıl oldu. Üreticiler mevcut üretim kapasitelerini düşürdü ve personel çıkarmaya başladı” ifadelerini kullandı.